بازا ز سفر قرار دل پیر شدم
دل بی تو به جان امده دل سیر شدم
بازا که به ناز چشم تو بیمارم
تو بیا که از غمت دگر زمین گیر شدم
بازا به برم صاحب این خانه تویی
دلبر و تاج سر بانوی یکدانه تویی
بازا که خزان چیده گل عمر مرا
دریاب که آن لیلی افسانه تویی
بازا و مگو ز بودنم سیر شدی
از من در بدر خسته تو دلگیر شدی
بازا و بمان در بر من زیبا رو
گرچه از قصه رسوایی من سیر شدی
بازا و دم اخر من با من باش
بازا نگهم در نفس اخر باش
بازا که دگر فرصت دیداری نیست
تو بیا هم نفس اخر این عاشق باش
۸۹/۸/۱۹
تقدیم به لبخند زیبای پروردگارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر